1- ایجاد انگیزه و علاقه در خود و انتقال غیر مستقیم به دانش آموزان در زمینه های درسی علمی اخلاقی واعتقادی .
2- گفتن بسم ا.... در شروع کلاس و اثر معنوی آن برای خود ودانش آموز
3- شروع صحبت با صدای آهسته و بتدریج بلند کردن صدادر حد متعارف در ضمن تدریس درس و کلاس (جهت جلب توجه بیشتر دانش آموزان ).
4- مطالعه مستمر مجلات. روزنامه ها و کتابهای متنوع و آوردن آنها به کلاس و معرفی آنها به دانش آموزان وقرائت قسمتهای جالب وجذاب آن در کلاس جهت تشویق دانش آموزان به مطالعه کتابهای غیردرسی
5- خودداری از بیان مطالب بی روح و خشک و کلیشه ای و استفاده از مباحث عینی و جنبی و ملموس که هضم مباحث کلاسی ودرسی را آسانتر می کند .
6- به روز بودن اطلاعات علمی سیاسی تاریخی مذهبی جغرافیایی واقتصادی وارائه آنها در لابلای مطالب درسی وایجاد تنوع و رفع خستگی با تشخیص معلم
7- حضور و غیاب دانش آموزان در هر جلسه ودر اوقات مختلف کلاس جهت شناسایی هر چه بیشتر با چهره و فامیل آنها در طی سال و جویا شدن از احوال دانش آموزان غایب ودستی با آنها بعداز درس وکلاس وخارج از مدرسه وسالهای بعد .
8- اظهار دلسوزی نسبت به دانش آموزان و راهنماییهای لازم جهت سلامتی جسمی وروحی واجتماعی آنها همان طور که نسبت به فرزنددلسوزی ومحبت داریم چراکه نسبت به معلم خود حرف شنوی بیشتری دارد تا نسبت به پدر و مادر خود .
9- دانش آموز بسیار نکته بین و تیز بین بوده و رفتار معلم خود رادر خارج از کلاس نیز زیر نظر داشته و می خواهد از میزان اعتقادات معلم آگاه شود واز عملکرد او الگو برداری کند( لذادر اظهارنظرات خوددر زمینه های مختلف می بایست آگاهانه عاقلانه عادلانه وباتمانینه باشد).
10- استفاده از حرکات دست چشم ابروتغییر جا دادن تغییر دادن تن صدا شمرده شمرده صحبت کردن در طول ساعت کلاسی با جلب توجه به درس و ایجاد تمرکز حواس .