آشنایی با 50 نکته از تجربیات هنری که می تواند به موفقیت ما کمک کند.
1- ایجاد انگیزه و علاقه در خود و انتقال غیر مستقیم به دانش آموزان در زمینه های درسی علمی اخلاقی واعتقادی .
2- گفتن بسم ا.... در شروع کلاس و اثر معنوی آن برای خود ودانش آموز
3- شروع صحبت با صدای آهسته و بتدریج بلند کردن صدادر حد متعارف در ضمن تدریس درس و کلاس (جهت جلب توجه بیشتر دانش آموزان ).
4- مطالعه مستمر مجلات. روزنامه ها و کتابهای متنوع و آوردن آنها به کلاس و معرفی آنها به دانش آموزان وقرائت قسمتهای جالب وجذاب آن در کلاس جهت تشویق دانش آموزان به مطالعه کتابهای غیردرسی
5- خودداری از بیان مطالب بی روح و خشک و کلیشه ای و استفاده از مباحث عینی و جنبی و ملموس که هضم مباحث کلاسی ودرسی را آسانتر می کند .
6- به روز بودن اطلاعات علمی سیاسی تاریخی مذهبی جغرافیایی واقتصادی وارائه آنها در لابلای مطالب درسی وایجاد تنوع و رفع خستگی با تشخیص معلم
7- حضور و غیاب دانش آموزان در هر جلسه ودر اوقات مختلف کلاس جهت شناسایی هر چه بیشتر با چهره و فامیل آنها در طی سال و جویا شدن از احوال دانش آموزان غایب ودستی با آنها بعداز درس وکلاس وخارج از مدرسه وسالهای بعد .
8- اظهار دلسوزی نسبت به دانش آموزان و راهنماییهای لازم جهت سلامتی جسمی وروحی واجتماعی آنها همان طور که نسبت به فرزنددلسوزی ومحبت داریم چراکه نسبت به معلم خود حرف شنوی بیشتری دارد تا نسبت به پدر و مادر خود .
9- دانش آموز بسیار نکته بین و تیز بین بوده و رفتار معلم خود رادر خارج از کلاس نیز زیر نظر داشته و می خواهد از میزان اعتقادات معلم آگاه شود واز عملکرد او الگو برداری کند( لذادر اظهارنظرات خوددر زمینه های مختلف می بایست آگاهانه عاقلانه عادلانه وباتمانینه باشد).
10- استفاده از حرکات دست چشم ابروتغییر جا دادن تغییر دادن تن صدا شمرده شمرده صحبت کردن در طول ساعت کلاسی با جلب توجه به درس و ایجاد تمرکز حواس .
11- تشویق دانش آموز و استفاده از کلمات آفرین احسنت خوب است درست است در موارد لزوم .
12- پرهیز از موضع گیری مستقیم حتی در مقابل نظرات و افکار غلط آنها وصحبت کردن از زبان خود دانش آموز و هم سخن شدن با او .
13- پرهیز از گفتن آنچه که به آن عمل نمی کنیم و به آن ایمان ندارد (البته با توفیق اجباری کم کم گفته ها به عمل درآمده وبه میزان ایمان افزوده می شود ).
14- اجازه اظهار نظر دادن به دانش آموز و شخصیت دادن ووادار کردن دانش آموزان کم صحبت به وارد شدن در مباحث کلاسی .
15- نداشتن تکه کلام و بکاربردن مکرر آن و دادن نقطه ضعف به دانش آموز.
16- خودداری از بکار بردن کلمات نابسند و غیر اخلاقی وغیر متعارف و نا معقول و غیر عرفی در مواقع عصبانیت و کنترل خشم خود با بیرون کردن دانش آموز.
17- توزیع نگاه عادلانه به همه دانش آموزان و پرهیز از توجه بیشتر به شلو غترین و زرنگترین آنها و صدا کردن آنها با نام فامیلی و نام کوچک .
18- تمیزی لباس، تغییر گاه به گاه لباس، اصلاح سر و مرتب نمودن محاسن صورت با کوتاه کردن و گذاشتن خط ریش واستفاده از عطریات.
19- حتی الامکان استفاده از لباس فرم همدست یا روپوش سفید (توزیع بن لباس همانطوریکه برای خدمتگزاران ویا کارمندان سایر ادارات پرداخت می شودو یا روپوش مخصوص جهت جلوگیری از توجه غیر معمول به ظاهر معلم چراکه با قضاوت ظاهر حکم به باطن او می شود و شرط پذیرفتن حرف معلم را در قبولی ظاهر او میدانند و راه تسخیر باطن دانش آموز با پذیرفتن ظاهر او امکان پذیر خواهد بود) .
20- در نظر گرفتن تفاوتهای فردی درنوع برخوردمتفاوت با هریک.
21- تغییر روش کار و تدریس هر کلاس با کلاس دیگر که سطح ومیزان ظرفیت هر کلاس متفاوت بوده وگاه دانش آموزان ذی نفوذ کلاس انگیزه اکثریت کلاس را به طرف خودشان جلب کرده اند و سطح علمی و ظرفیت ادبی و اخلاقی هر کلاس دنیای متفاوتی را خاص هر کلاس بوجود آورده .
22- استفاده از قصه و داستان حتی در مورد دانش آموزان متوسطه که لذت بخش و جذاب است ( بیان داستانهای طولانی قرآنی به صورت سریالی در چندجلسه ودر ابتدای درس ودر اوقاتی که احساس بروز علائم خستگی در دانش آموزان می شود).
23- عدم تهدید و ترساندن دانش آموز از نمره و برخورد متعارف و عادی در این خصوص و مطرح کردن سوالات مهم ضمن درس با جلوگیری از عقده ای شدن آنها.
24- چشم پوشی از خطاهای کوچک داش آموز ونادیده گرفتن وحساسیت نشان ندادن
25- توجه به مثالهای عینی و ملموس از تجربیات موفق وناموفق زندگی خود و اطرافیان وبیان آنها در کلاس که واقعی تر و مورد پذیرش بیشتر قرار می گیرد .
26- تشویق دانش آموزان به توجه به محیط طبیعی اطراف وتوجه به نجوم وعظمت آسمان و رفتن در دامن طبیعت و سیر و سفر کردن در آن .
27- بربایی اردوهای کلاسی وگروهی یا حتی المکان به همراه خانواده در طی سال به عنوان یک نیاز برای رفع کسالتهای روحی.
28- تشویق دانش آموزان به احساس مسئولیت کردن نسبت به اطرافیان وکمک به دوستان همکلاسیها و سایر اعضای خانواده خود وحتی جامعه (که باید یکی از ثمرات ووجه تمایز افراد تحصیلکرده باشد ).
29- استعداد یابی خود به جای توجه و پرداختن به استعدادهای دیگران و رقابت با آنها .
30- دادن جرات سوال کردن به دانش آموز و گوش کردن و پاسخ دادن کامل به سوالات آنهاوپذیرفتن ویاد گرفتن مطالبی که معلم کمتر به آن توجه داشته .
31- توجه به خواست اکثریت دانش آموزان در نحوه اداره کلاس وارائه مطالب مورد علاقه آنها در کلاس مثل اهمیت ازدواج برای دانش آموزان دوره متوسطه .
32- مقایسه دانش آموز موفق و در سخوان با دانش آموزی که آینده زندگی اش با بحران مواجه شده است وذکر نمونه های موفق و عینی در این خصوص .
33- آفت تحرک در ابتدای شروع سال تحصیلی وایجاد خستگی فکری و روحی در پایان سال که نیاز به توزیع متناسب انرژی در طی سال – اضافه کاری در حد توان - ورزش کردن و دیگر فعالیتهای متنوع را دارد .
34- توزیع انر زی در طی روزبرای شاگرد ومعلم که بسیار کارسازبودوآمادگی لازم رابرای هر دوحفظ می کند وازبی نظمی دانش آموزان در ساعات پایانی روزمی کاهد .
35- تشویق دانش آموز وبرنامه ریزی برای او که بتواند تا پایان دوره متوسطه در یکرشته ورزشی، یک رشته هنری و یک رشته درسی همزمان موفق شودومهارت کسب کند .
36- تشویق به مطالعه غیر درسی و حمل کتابهای متعدد با خود در سر کلاس .
37- تشویق به آگاه شدن دانش آموز از مسائل روز شهری سیاسی ، تاریخی و انقلابی کشورکه چون حلقه ای به سرنوشت و آینده او گره خورده است .
38- به یاد آوردن زحمات پدر و مادر به دانش آموزان ونحوه قدردانی واحترام به آنها .
39- استفاده از روشهای متنوع نوشتاری گویایی سوال و جواب خلاصه برداری استفاده از تخته و خواندن کتاب در روش تدریس .
40- بلند شدن نا گهانی از جا ، تغییر جادادن یا بلند کردن ناگهانی صدا ضمن تدریس جهت جلوگیری ازحواس پرتی و خارج نمودن دانش آموزان از حالت یکنواختی وبی توجهی به در س و کلاس .
41- آشنا کردن دانش آموز با واقعیات زندگی و پایین آوردن سطح توقعات و انتظارات آنها و وتشویق آنها به بالا بردن سطح کار و تلاش بیشتر برای موفقیت بیشتر .
42- اجازه به دانش آموزانی که اصرار به حرف زدن دارند در پایان درس و منظور کردن وقتی مناسب در این خصوص .
43- تنظیم وقت به صورت غیر مستقیم و زیر نظر داشتن ساعت ووقت کلاس وآزاد گذاشتن دانش آموزان در دقایق پایانی کلاس .
44- کمک گرفتن از دانش آموزان در تصمیم گیریهای درسی و تکالیف کلاسی .
45- تاثیر صحبت انفرادی با دانش آموزان خاطی، بی نظم و ضعیف از نظر درسی .
46- بیان مطالب علمی از زبان معلم دینی و وبیان نکات اخلاقی از زبان معلم ریاضی و دیگران در ابتدای کلاس یا اوقات پرت کلاس که جذاب تر و مورد پذیرش بیشتری قرار خواهد گرفت .
47- هماهنگ شدن مدیر– معاون– دبیردر بیان موارد انضباطی واخلاقی وتربیتی وبیان وتکرارآنها درکلاس ومراسم صبحگاه از قول همدیگرتاتاثیرگذاری بیشتریداشته باشد.
48- همبازی شدن با دانش آموزان در میدان ورزش
49- استفاده از کلمه "نمیدانم"در صورت لزوم باجرات وجسارت وعدم توجیه سوالات آنها و پی گیری و تحقیق جامع در جلسات آتی و ارائه آن در کلاس .
50- صحبت های خصوصی با دانش آموزی که از نظر درسی یا اخلاقی در کلاس اختلال ایجاد کرده با آشنایی از وضعیت خانوادگی فرهنگی شغلی با مشورت مشاور و کادر مدرسه .
اینکه خداوند سرنوشت هیچ فردو قومی را تغییر نمی دهدمگر که خود بخواهند ؛ پس می توان با هنر معلمی و تجربه خود ،هر چه بیشتر رقبت خود را در رفتن به کلاس افزایش داد و انگیزه به بطالت گذراندن اوقات کلاس را از دانش آموزان گرفت و بهترین لحظات شیرین و لذت بخش را برای خود و شاگردان تحت بوشش خود بوجود آورد و شادابی و نشاط را به آنها باز گرداند ، خیر دنیا و آخرت را چشید ، ارزش و احترام خود را نزد دانش آموزان بالا برد ،،شور وشوق را به جامعه انتقال داد ، آینده خود را تضمین نمود ، به کرامت نفسانی رسید ، از امدادهای الهی کمک جست ، از ولایت معنوی بهره مند شد ، خودکفایی علمی کشوررا مشاهده کرد ، روح جهاد وتلاش را احیا نمود و از آثار ما تأخر در حیات پس از مرگ هم،با تربیت نسل فردا بهره مند شد .
